DEN BOSCH - Janika Szilvasi, 'Metal Art' kunstenaar, hij last boutjes aan elkaar tot groteske kunststukken. Honderdduizenden m6jes zijn al door zijn vingers gegaan. Kunstkenners reageren extatisch. Sinds zijn zeer succesvolle en verlengde expositie in het Kruithuis snelt zijn roem hem vooruit. Deze kunstenaar wil nu verdere stappen maken.
Ik ontmoet deze rasechte Bosschenaar van Hongaarse afkomst in zijn veel te kleine woning in Cromvoirt. Hij woekert er met de ruimte. Ernaast bouwt hij een nieuwe grotere woning waarna de oude wordt gesloopt. Janika: "Tja, kunstenaar? Wat maakt je kunstenaar? Ik doe maar wat. Ik heb geen academische opleiding, wel een soort ruimtelijk gevoel, ik heb direct de grote lijnen in mijn hoofd, en de vaardigheid om dat ook zo te maken. Ik zag ooit een pizzabakker een pizza bereiden en dacht, dat kan ik ook. Jarenlang had ik vervolgens een succesvolle pizzazaak in de binnenstad."
'Dat kan ik ook' Maar zijn talentgevoel zat hem in de weg. Nieuwe indrukken wilde hij opdoen. Hij verkocht zijn pizzazaak en maakte verre reizen. Daar, in het verre Oosten, gebeurde het. Hij zag een man op primitieve wijze van afvalijzer popjes aan elkaar lassen en, jawel, hij dacht, dat kan ik ook. Janika: "Thuis laste ik direct van oude lepels een minimotor aan elkaar en liet die aan Tonnie, mijn vrouw, zien." Zij zei: "Prachtig zeg, maar die heb jij niet gemaakt." Zij geloofde het niet. "Ik maakte daarna een tiental prachtige motoren. Een makkie, je hebt slechts twee wielen en een stuur toch?"
Groot in te kleine schuur Ja, humor heeft hij ook, blijkt. Daarna raakt Janika echt op stoom. Met zo'n 50.000 boutjes van 6 millimeter laste hij gedurende 10 jaar tijd, levensgroot de 'Big Five of Afrika' aan elkaar. Alleen voor de manen van twee leeuwen gebruikte hij 1.200 vorken, en 300 meter roestig prikkeldraad. Ook maakte hij paarden, een prachtige Japanse Samoeraikrijger, een locomotief, een portret van Jeroen Bosch en veel meer. Het moet een immens werk geweest zijn. Al zijn kunststukken staan levensgroot in zijn veel te kleine schuur. Janika trots: "Als ik mijn schuur in ga, voel ik mij alsof ik het graf van Toetanchamon open."
Na zijn succesvolle expositie in het Kruithuis, zoekt Janika verdere mogelijkheden om zijn kunststukken te mogen exposeren, maar dat blijkt lastig. Janika: "Ik kan mijn passie goed uitleggen, maar het resultaat beklijft pas als men mijn werk heeft gezien. Ik hoop dat het succes van het Kruithuis en het support van burgemeester Mikkers wat makkelijker deuren doen opengaan.
(bron: Stadsblad Den Bosch, stadsbladdenbosch.nl)